Τραυλισμός
O Τραυλισμός ανήκει στις νευρολογικές διαταραχές του λόγου και πρόκειται για μια διαταραχή της ροής της ομιλίας. Η ομιλία του παιδιού παρουσιάζει μπλοκαρίσματα, επαναλήψεις και επιμυκύνσεις φωνημάτων, συλλαβών και λέξεων. Υπεύθυνοι για τον τραυλισμό είναι γενετικοί και περιβαλλοντολογικοί παράγοντες. Σε μεγάλο ποσοστό παιδιών που τραυλίζουν συναντάται και ένας γονέας ή παππούς με ίδια δυσκολία.
Στους ενήλικες ο τραυλισμός συναντάται με ποσοστό 1%, ενώ στα παιδιά 4% και συχνότερα στα αγόρια.
Πρωτεύουσες Συμπεριφορές:
Το παιδί όταν μιλάει
- Επαναλαμβάνει ήχους (π-π-π-πάνω ) , συλλαβές (κο-κο-κο-κότα), λέξεις ή φράσεις.
- Επιμηκύνει τον αρχικό ήχο της λέξης (οοόχι)
- Μπλοκάρει απότομα και σταματάει να μιλάει αφού έχει ξεκινήσει να λέει την λέξη.
- Παρεμβάλει ήχους (Δεν πήρε εεεεεεε τηλέφωνο κανείς).
- Επαναδιατυπώνει αυτό που έχει πει.
Δευτερεύουσες Συμπεριφορές ή Συμπεριφορές Διαφυγής:
Το παιδί την ώρα που τραυλίζει
- Ανοιγοκλείνει τα μάτια του.
- Κουνάει το κεφάλι ή άλλο μέρος του σώματος του νευρικά.(Τικ)
- Μιλάει πιο δυνατά/σιγά ή γρήγορα/αργά.
- Σφίγγει τους μυς του λαιμού του έντονα.
Αν ο τραυλισμός του παιδιού σε οποιαδήποτε ηλικία παραμείνει πάνω από 6 μήνες και παρουσιαστεί ακόμα και μια συμπεριφορά διαφυγής εκεί θα πρέπει να αξιολογηθεί από λογοθεραπευτή. Συστήνεται να ληφθεί σε πρώτη φάση δείγμα ομιλίας και να καταγραφούν οι δυσφωνίες, ακόμα και αν δεν χρήζει αποκατάστασης αυτό το δείγμα θα είναι καθοριστικό για μελλοντική σύγκριση μετά από εύλογο διάστημα για την πρόγνωση του τραυλισμού.
Η έγκαιρη παρέμβαση όπου κρίνεται αναγκαία θα συμβάλει στο να αποκατασταθεί η διαταραχή ή να γίνει πιο ήπια και να μπορεί το παιδί να διαχειρίζεται τα μπλοκαρίσματα και τις επαναλήψεις σε σημείο που δεν θα εμποδίζεται η επικοινωνία του.